Vier dagen De Bult, Overijssel

Dag 1, zaterdag, 27 maart 2021

Zaterdag rond een uur of twaalf rustig vertrokken op weg naar De Bult in Overijssel. Het plan was om eerst nog een rondje met de honden te gaan wandelen in de buurt van Zwolle. Deze tussenstop hadden we bij het losloop gebied de Wythmenerplas gepland. Een hele mooie plas, waar je in drie kwartier rond kan lopen.

Nadat we om half 4 hadden ingecheckt in Hotel de Eese hebben we met twee nog ff een kleine wandeling gemaakt vanuit het hotel. Daarna hebben we een Mexicaanse box opgehaald bij het Veerhuijs te Steenwijk welke we heerlijk genuttigd hebben op onze hotel kamer. Daarna nog ff de honden uitgelaten en ons bedje ingekropen.

​​Dag 2, zondag 28 maart 2021

Na een heerlijk ontbijt op onze hotelkamer hebben we een mooie wandeling gemaakt langs de grafheuvels van de Eese met Fay en Wallace. 
Daarna hebben we de MTB’s klaargemaakt om te gaan fietsen richting de Hunebedden. Het was een prachtige fietstocht langs militair oefenterrein de Havelte, op veel onverharde boswegen, langs mooie natuurgebieden, met de nodige regen en lammetjes bij de Holtinger Schaapskudde. Als klap op de vuurpijl hebben we de D53 en de D54 gezien. Dit zijn twee hunebedden in Drenthe. Onderweg tijdens deze fietstocht hebben we de nodige picknick momentjes gehad. Het was een prachtige route. Voor herhaling vatbaar. 

Foto’s van de grafheuvels bij De Eese.

Foto’s van de fietstocht.

Dag 3, maandag 29 maart 2021

Deze morgen zijn we wakker geworden door de vogeltjes, die al vroeg vrolijk aan het fluiten waren. Het beloofde een mooie dag te gaan worden. Eerst de honden uitgelaten door een ronde van 5 kilometer te lopen. Daarna richting het restaurant om daar een heerlijk ontbijt te halen en op de kamer op te eten. De start van een nieuwe fietstocht. We een tocht gepland door het Nationaal Park De Weerribben - De Wieben en om daarna richting Giethoorn te gaan. Tijdens de tocht kwamen we bij een De tjaskermolen uit. Maar wat is nu precies een tjaskermolen:

 Een tjaskermolen is een van de kleinste windmolens in Nederland en is ontwikkeld in Friesland. De tjasker raakte in verval in jaren dertig. Hij kon de concurrentiestrijd met de metalen windmotor niet volhouden. In 1935 werd de voorlopig laatste tjasker in gebruik genomen in het Friese Steggerda. Dit kleine windmolentype voor het oppompen van water was omstreeks 1950 bijna verdwenen. In de jaren zestig heeft de bekende tjaskerbouwer Roelof Dijksma opnieuw enkele tjaskers gebouwd. In 1963 bouwde hij in opdracht van Staatsbosbeheer er een in het natuurreservaat De Weerribben voor de bevloeiing van rietland. Nieuwe inzichten met betrekking tot natuur- en milieubehoud luidden de bescheiden opleving van de tjasker in; sinds 1963 is het toen overgebleven bestand van drie molens uitgebreid naar vijftien. Na 1970 werden verder diverse molens nieuw gebouwd.

Na deze korte stop zijn we richting Dwarsgracht gefietst. Dwarsgracht is een kern in de gemeente Steenwijkerland in de Nederlandse provincie Overijssel. De plaats ligt ongeveer 3 kilometer ten westen van Giethoorn. De naam van de plaats is ontleend aan het feit dat de gracht waaraan het plaatsje zijn naam dankt, dwars op zowel de Jan Hozengracht, Cornelisgracht, Bouwersgracht en de Thijssengracht lag. Net als in Giethoorn is er sprake van lintbebouwing langs een kanaal, in dit geval de Dwarsgracht. De plaats is voor 1800 gesticht ten tijde van de turfwinning in het gebied vanuit de plaats Giethoorn. Beeld van de baggeraar door Janno Petter. Na deze lunch zijn we weer doorgereden richting Jonen een heel klein plaatsje in de Weerribben daar overgestoken met een fietsveer om vervolgens richting Giethoorn te gaan.

Het Nationaal Park De Weerribben staat bekend om de winning van riet, wat gebruikt wordt door heel Nederland om daken te dekken met riet. Na een gesprek met een van de "locals" werd ons duidelijk wat de beteken  is van "onder de pannen zijn".

De verklaring van "onder de pannen zijn" door de "locals" in dit gebied is, dat riet een goedkope dakbedekking was en gebruikt werd door mensen zonder geld, en dat degenen die zich een pannendak konden veroorloven, rijk(er) waren. Zo kon een (gedeeltelijk) pannendak een statussymbool worden: wie onder de pannen was, liet dus zien dat het hem goed ging - dat hij in figuurlijke zin 'binnen' was.